Impulsem do napisania tej tak dobrze odebranej przez czytelnikĂłw książki, była postać dziewczynki w czerwonym płaszczyku z filmu "Lista Schindlera", w ktĂłrej Roma Ligocka rozpoznała samą siebie. Z perspektywy dziecka opisała wszystkie bolesne doświadczenia, o ktĂłrych tak bardzo starała się zapomnieć: dzieciństwo spędzone w getcie, strach, upokorzenie, śmierć bliskich. Poznamy rĂłwnież jej powojenne losy: zabawy w towarzystwie kuzyna - Romana Polańskiego i przyjaciela - Ryszarda Horowitza, przelotna fascynacja komunizmem, świat cyganerii artystycznej Krakowa, przyjaźń z Piotrem Skrzyneckim, liczne romanse, a wreszcie emigracja i kariera w show businessie.

Ujawnia też długie zmagania z depresją, będącą rezultatem wojennej traumy, uzależnienie od lekĂłw, z ktĂłrego wielkim wysiłkiem udało jej się uwolnić.

Nie sposĂłb przejść obok tej książki obojętnie. Czytając ją, chciałoby się mieć tę wygodną świadomość, że to tylko fikcja literacka, ale, niestety, to prawdziwa opowieść o złamanym przez wojnę pokoleniu.